Ό άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης
Στά μέρη τής Καψάλας άσκήτευσε άρκετά χρόνια καί ό τελευταίος Διδάσκαλος τής ’Ορθοδοξίας όσιος Νικόδημος ό όποιος, επειδή έζησε σέ πολλά Μοναστήρια τοΰ Αγίου ’Όρους, πήρε τό όνομα «Αγιορείτης», διότι δέν ανήκει σέ κανένα άπό τά μοναστήρια, αλλά σέ όλους τούς αγιορείτες πατέρες.
Στην Καψάλα έζησε με υπεράνθρωπη έγκράτεια, ασκήθηκε σ’ όλες τις αρετές και περισσότερο έπιδόθηκε στη νοερά προσευχή, την οποία τόσο πολύ ποθούσε ή ψυχή του. Όπως αναφέρει ό ίδιος στο βιβλίο του «Πνευματικά Γυμνάσματα», σε μιά μεγάλη γιορτή ξεκίνησε άπό τό ησυχαστήριό του γιά νά πάει στη Μονή των Ίβήρων, όπου γινόταν αγρυπνία, καί κατά τή διαδρομή πέρασε άπό τό Κελλί «'Άγιος Γεώργιος», που βρισκόταν πάνω άπό τό μοναστήρι. Στο Κελλί αυτό
άσκήτευαν δέκα περίπου πατέρες καί είχαν καί αύτοί αγρυπνία, άλλα τί είδους αγρυπνία;
Μετά την άνάγνωση τοΰ Αποδείπνου θύμιασαν μέσα στό εκκλησάκι τοϋ Αγίου Γεωργίου. 'Τστερα σηκωνόταν ένας-ένας, πήγαινε στη μέση τής εκκλησίας καί χαμηλόφωνα καί με πολλή κατάνυξη έλεγε τήν εύχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ. Υίέ τοϋ Θεού, έλέησόν με». Τό ϊδιο έπαναλάμβαναν μέσα τους καί οί άλλοι άδελφοί στά στασίδια τους καί με τή σειρά πήγαιναν όλοι.
Αύτό γινόταν μέχρι τό πρωί πού έγινε ή Θεία Λειτουργία. Με τή σειρά του πήγε στη μέση καί ό όσιος Νικόδημος, ό όποιος λέγει: «Τόση κατάνυξη καί ευχαρίστηση αίσθάνθηκα άπό τήν προσευχή καί τήν άγρυπνία αυτή, πού δέν θά ξεχάσω ποτέ τήν άπόλυτη τάξη καί ήσυχία. Νόμιζα πώς βρισκόμουν στον ούρανό καί υμνούσα τον Θεό μέ τούς άγιους Αγγέλους καί τά μάτια μου γέμιζαν δάκρυα χαράς. "Ετσι έμεινα στήν άγρυπνία αύτή καί δέν πήγα στό Μοναστήρι τών Ίβήρων».
Στήν Καψάλα ό όσιος Νικόδημος έγραψε πολλά άπό τά βιβλία του. Μάλιστα ή Μητέρα Εκκλησία έκτιμήσασα τό πνευματικό έργο, τις άρετές καί τά χαρίσματα τού φωτισμένου αύτού όσιου, έπειδή μέ τά συγγράμματα του έθρεψε τό χριστεπώνυμο πλήρωμα για περισσότερα άπό 150 χρόνια καί έγινε συνείδηση στούς μοναχούς καί σ’ όλους εκείνους τούς χριστιανούς πού έτυχε νά μελετήσουν τά ιερά συγγράμματα ή άγιότης τοΰ όσιου αύτού, τό έτος 1956 τόν άνεκήρυξε Άγιο καί τόν κατέταξε στή χορεία τών όσίων αγιορειτών πατέρων.
Μέ τόν ευλογημένο αύτόν άγιο έχει άσχοληθεϊ εκτενέστερα ό λόγιος μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης, ό όποιος έξέδωσε τή βιογραφία του μέ πολλά καί χρήσιμα στοιχεία.
Μεγάλη επίσης έρευνα γύρω άπό τή ζωή καί τή συγγραφική μελέτη καί έργασία τοΰ όσιου Νικοδήμου πραγματοποιεί ό έπίσης λόγιος καί πολύ μορφωμένος φιλόλογος καί θεολόγος αγιορείτης μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης. ό όποιος κι αύτός άσκητεύει στήν έρημο τής Καψάλας καί ελπίζουμε πώς, μέ τή χάρη τού Θεού πού είναι πλουτισμένος αύτός ό άδελφός καί μέ τό ταπεινό του φρόνημα, πολύ σύντομα θά δούμε έργο του μέ θέμα τό βίο καί τά έργα τού άγιου Νικοδήμου τού Αγιορείτου.
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ
