ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ



ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Κορίτσι όμορφο και γλυκό
που λατρεύεις το φως
την απέραντη θάλασσα,την αγάπη
το μυρωμένο φιλί απ'τον Βόσπορο
που θα σε πάει στον παράδεισο
είσαι ένα γέννημα ονειρικό
στο κύμα της Αφροδίτης.
Γι' αυτό μπορώ και σου γράφω ποιήματα
γι' αυτό κι η ποίηση ,είναι ο δικός μας έρωτας
και το άπειρο το φέρνει στα πόδια μας.
Γι'αυτό τους ποιητές
δεν τους καταλαβαίνουν πολλοί
κι η δική τους Εδέμ
είναι ένας τόπος αλλιώτικος
που η ζωή τούς παραδίνεται
μ'ένα ρήμα της Άνοιξης
μ'έναν στίχο στιλπνό
μ'έναν ήχο που έχει
το χάδι της ανεμώνας
μ'ένα νυχτολούλουδο πιο όμορφο
κι απ'την ομορφιά των Σποράδων.
Θέλω ένα ποίημα αστραφτερό να γράψω για σένα
να ζηλέψει ο έρωτας τα λευκά τριαντάφυλλα
που έχεις απόψε στα χείλη σου
και τα κόκκινα που ανθίζουν στα μάτια σου!
Να ζηλέψει τα γιασεμιά της ανάσας σου
τον βασιλικό που ραντίζεις
την προσευχή σου για μένα!
Κορίτσι που όλα τα χρώματα τα έχεις επάνω σου
οι ζωγράφοι σε ονομάζουν "ηλιογέννητη"
κι οι ποιητές "θαύμα"!
Σ'αγγίζω με την άκρη του νου.
και σ' ονειρεύομαι στην κιβωτό τη δική μου!
Μπορώ να ελπίζω!
Λέω το τραγούδι σου κι επιστρέφω στην κλίνη μου!
Μένω στον ίσκιο σου
και περιμένω να ξημερώσει!

Θεόδωρος Σαντάς,Θεσσαλονίκη

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »