ΤΑ ΕΦΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Τα Εφτάρια του Ανθρώπου
Η ιδιαίτερη γοητεία που διαχρονικά ασκούσε ο αριθµός εφτά αποτυπώνεται µε τον καλύτερο τρόπο στις µυθοπλασίες των πολιτισµών της αρχαιότητας. Η Ελληνική µυθολογία για παράδειγµα είναι γεµάτη
µε αναφορές στον περίφηµο αυτόν αριθµό. Στο µύθο του Μινώταυρου οι εφτά νέοι και οι εφτά νέες ήταν το τίµηµα που πλήρωνε η Αθήνα προς την Κρήτη του Μίνωα, ενώ ο Όµηρος µας αναφέρει ότι οι αγέλες των βοδιών του Απόλλωνα ήταν εφτά, όπως εφτά ήταν και οι χορδές της λύρας που του χάρισε ο Ερµής. Στο θεό της µουσικής και του Ήλιου οι Σπαρ- τιάτες έκαναν θυσίες την έβδοµη ηµέρα κάθε µήνα, ενώ ονοµάτιζαν τα νεογέννητα µωρά την έβδοµη ηµέρα από τη γέννησή τους.
Εφτά ήταν επίσης και οι σοφοί της αρχαίας Ελλάδας: Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Σόλων ο Αθηναίος και Χείλων ο Λακεδαιµόνιος. Εφτά ήταν κι αυτοί που εκστράτευσαν κατά της Θήβας: ο Άδραστος, ο Πολυνείκης, ο Τυδεύς, ο Αµφιάραος, ο Καπανέας, ο Ιπποµέδοντας και ο Παρθενοπαίος, ενώ εφτά ήταν και οι ήρωες που
την υπερασπίστηκαν: ο Ετεοκλής, ο Πολυφόντας, ο Μελάνιππος, ο Μεγαρέας, ο Ύπερος, ο Λασθένης και ο Άκτορας. Εφτά ήταν και οι λόφοι που περιέβαλλαν την αρχαία Ρώµη, ενώ εφτά ήταν επίσης και οι Εκκλησίες της «Αποκάλυψης» του Ιωάννη: της Εφέ- σου, της Σµύρνης, της Περγάµου, των Θυατείρων, των Σάρδεων, της Φιλαδέλφειας και της Λαοδικείας.
Η διδασκαλία του Πυθαγόρα θεωρούσε ότι ο αριθµός αυτός ήταν αµήτωρ, επειδή δεν είναι γινόµενο παραγόντων, και σύµβολο της τελειότητας, επειδή τον αποτελούσαν οι αριθµοί τρία και τέσσερα που εκπροσωπούν δύο τέλεια σχήµατα, το ισόπλευρο τρίγωνο και το τετράγωνο. Αιώνες αργότερα ο Νεύ- τωνας «είδε» κι αυτός µε τη σειρά του εφτά χρώµατα στο ορατό φάσµα και στο ουράνιο τόξο, αντί για τα πιο εµφανή χρώµατα που είναι έξι.
Προεκτάσεις παρόµοιων αντιλήψεων συναντάµε άλλωστε και σε πάρα πολλές άλλες εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη θρησκεία, στην κοινωνία και στη λογοτεχνία: οι εφτά ηµέρες της ∆ηµιουργίας, η εφτάφωτος λυχνία, οι εφτά σφραγίδες και οι εφτά σάλπιγγες στην «Αποκάλυψη» κ.ά.. Ακόµα και στην Παλαιά ∆ιαθήκη ο αριθµός εφτά αναφέρεται 77 φορές, ενώ η Εκκλησία µας αναγνωρίζει εφτά µυστήρια: το Γάµο, τη Βάπτιση, το Ευχέ- λαιο, τη Μετάληψη, την Εξοµολόγηση, το Χρίσµα και την Ιεροσύνη. Εφτά είναι επίσης και οι αρετές: η ταπεινότητα, η ευσπλαχνία, η αγνότητα, η φιλαλλη- λία, η επιείκεια, η καλοσύνη και η εργατικότητα, κα-
θώς και εφτά τα θανάσιµα αµαρτήµατα: η λαιµαργία, η οκνηρία, η λαγνεία, η αλαζονεία, η οργή, ο φθόνος και η φιλαργυρία.
Στα παραµύθια και στη λογοτεχνία, από τα 7 ταξίδια του Σεβάχ του Θαλασσινού στη Χιονάτη και τους 7 νάνους και από εκεί στη σειρά των µυθιστορηµάτων του «Χάρυ Πότερ» ο αριθµός εφτά εµφανίζεται ξανά και ξανά, ενώ στη λαϊκή µας παράδοση δεν σηµα- δεύει πάντα τα καλότυχα, αφού συνδέεται επίσης
και µε όσους έχουν εφτά παπάδων νου, µε αυτούς που τους ζώνουν εφτά φίδια, µε τα εφτά κακά της µοίρας µας, µε τα εφτά χρόνια φαγούρας των παντρεµένων, µε τα εφτά χρόνια γρουσουζιάς και µε τον εφτάγλωσσο (=αθυρόστοµο).
Αυτή η εκπληκτική δύναµη και γοητεία που ασκούσε ο αριθµός εφτά, από τα αρχαία κιόλας χρόνια, οδήγησε και στην επιλογή των Εφτά Θαυµαστών Μνηµείων της Αρχαιότητας: την Πυραµίδα του Χέοπα, τους Κρεµαστούς Κήπους της Βαβυλώνας, το Άγαλµα του ∆ία στην Ολυµπία, το Ναό της Αρτέµιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, τον Κολοσσό της Ρόδου και το Φάρο της Αλεξάν- δρειας. Θαύµατα που η θύµηση και ο θαυµασµός
που αισθανόµαστε γι’ αυτά ακόµη και σήµερα, µας ανεβάζουν πράγµατι στον «έβδοµο ουρανό»!
Εφτά Θαυµαστές Τοποθεσίες
Οι θαυµαστές τοποθεσίες που βρίσκονται σε όλα τα µήκη και τα πλάτη της Γης άρχισαν να παίρνουν τη µορφή που έχουν σήµερα πριν από 200 εκατοµµύρια χρόνια, όταν η υπερήπειρος Παγγαία είχε αρχίσει
να διασπάται. Νέες ακτογραµµές, ήπειροι, νησιά και οροσειρές σχηµατίστηκαν µε τροµερή βιαιότητα. Η Ινδία συγκρούστηκε µε την Ασία, δηµιουργώντας το µεγάλο οροπέδιο του Θιβέτ και τη Μαδαγασκάρη που αποχωρίστηκε από την Αφρική κι έγινε νησί.
Παρασυρµένη από τις γεωλογικές δυνάµεις, η Μαδαγασκάρη µετατράπηκε σε χρονοµηχανή, όπου η ζωή εξελίχθηκε αποµονωµένη για σαράντα εκατοµµύρια χρόνια. Αυτή η νησιώτικη κιβωτός, συντηρεί είδη ζωής που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού: ζωντανούς θησαυρούς του χώρου και του χρόνου. Από όλα τα νησιά του κόσµου, η Μαδαγασκάρη διαθέτει τα πιο πολλά αυτόχθονα είδη, µεταξύ των οποίων και τα
δύο τρίτα σχεδόν απ’ όλα τα είδη χαµαιλέοντα στον κόσµο. Εδώ φύονται τα περισσότερα είδη του «ανα- ποδογυρισµένου δέντρου», των περίφηµων «Μπαοµπάµπ», που µοιάζουν λες και οι ρίζες τους είναι στον αέρα και ζει για 1.000 χρόνια. Αυτή εν ολίγοις είναι η νησιωτική κιβωτός της Μαδαγασκάρης, µία από τις εφτά θαυµαστές τοποθεσίες της Γης µας.
Στη Μαδαγασκάρη φύονται τα περισσότερα είδη των περίφηµων δέντρων Μπαοµπάµπ.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΔΙΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ
