Καλώς ήλθατε στην Ιστοσελίδα μας
Συχνά, ξαφνικά, άπρόσμενα ό ούρανός συννεφιάζει, όχι μόνο τόν χειμώνα, βρέχει, χιονίζει, αστράφτει καί συνήθως δεν είναι εύχάριστη ή κακοκαιρία. Ομως είναι απαραίτητο τό νερό καί τής βροχής καί τοϋ χιονιού καί νιά τούς κάμπους καί τά σπαρτά καί γιά τά δένδρα των βουνών καί γιά τίς πηγές, τά ποτάμια, τίς λίμνες, τίς θάλασσες, καί γενικά την ισορροπία τής φύσεως. Μετά μάλιστα την καταιγίδα, όταν βγαίνει ό ήλιος, γίνεται πιό καθαρή ή άτμόσφαιρα.
’Έτσι καί οί θλίψεις τής ζωής έρχονται καί παρέρχονται. Ευχόμαστε καί ελπίζουμε νά παρέρχονται. ’Έχουν, κρύβουν κάποιο λόγο καί νόημα. Μπορούν νά έκμεταλλευθοΰν καί νά γίνουν εύκαιρίες αύτογνωσίας κι ώριμάνσεως πνευματικής. Νά γίνουν σταθμοί βαθύτερης μελέτης τοΰ εαυτού μας πρώτα καί τής στάσεως μας άπέναντι των συνανθρώπων μας. Μέσα άπό τίς θλίψεις τίς στενοχώριες, τίς πίκρες, τά βάσανα, τούς καυμούς τούς πόνους, τά προβλήματα ν’ άνακαλύψουμε άγνωστες εντός μας δυνάμεις, τά δοθέντα άπό Θεού τάλαντα, τα όρια καί τίς άντοχές μας. Κάτι πού ηθελημένα ή άθέλητα δέν κάναμε κάποιες άλλες ώρες άνέσεως, εύημερίας,ευτυχίας και καί εύδαιμονισμοΰ.
’Έτσι μέσα στόν βαθύ πόνο τής άσθένειας, τής άνάγκης, τού πένθους, τοϋ κατατρεγμού, τής κατακρίσεως, τής άνέχειας, τής άνεργίας, τής αδυναμίας καί τής συκοφαντίας νά κερδίσουμε τόν δυνατό οπλισμό μιας θερμότερης πίστης στόν Θεό, μιας ούσιαστικότερης σύνδεσης μαζί Του, μιας μεγαλύτερης ανοχής, επιείκειας, συμπόνιας καί καλωσύνης με τούς πλησίον, τούς έν Χριστώ αδελφούς. Νά τούς δούμε με άγαθότερη καί συμπαθέστερη ματιά. ’Έτσι ή θλίψη δέν θά μάς οδηγήσει στην κατάθλιψη οπωσδήποτε, άλλά στην άνοιξη τής ελευθερίας τών τέκνων τοϋ Θεού, μέ την αίσθηση καί τό βίωμα τής παροδικότητος τής ζωής, τής πανταχοΰ παρουσίας τοϋ ζώντος Θεοϋ, τής άγαπητής παρουσίας τών αδελφών μας, τής κραταιάς έλπίδος, τής παραμυθίας τών αγωνιστών αγίων καί κυρίως τής πονεμένης Παναγίας.
Ή θλίψη, ή στενοχώρια, ακόμη καί ή κατάθλιψη μπορεί νά μη μάς οδηγήσει στην περίεργη γειτόνισσα, τόν βιαστικό φίλο, τόν καλοπληρωμένο ψυχολόγο ή ψυχίατρο, τόν άποτρόπαιο πνευματιστή ή τόν πρώτο τυχαίο άστρολόγο, άλλά στόν άληθινό άνθρωπο τοϋ Θεοϋ, τόν έμπειρο πνευματικό πατέρα, τόν θεοχαρίτωτο έξομολόγο πρός νουθεσία, συγχώρεση, άφεση αμαρτιών καί θεραπεία. Μπορεί νά μάς πάει στην ιερή ησυχία μιάς μονής ή ένός θαυματουργού προσκυνήματος, στην πλησίον μας ενορία ή στην κατάνυξη ένός μοναχικού παρεκκλησιού. Μπορεί νά μάς πάει όμως καί κάπου άκόμη πιό πολύ κοντά μας· στό προσευχητάρι τής οικίας μας. Στόν τόπο αύτό πού άν δέν τόν έχουμε πρέπει άμεσα νά τόν δημιουργήσουμε καί νά τόν γνωρίσουμε.
Είναι λίαν απαραίτητος.
Είναι γεγονός πώς όλοι έχουμε πολύ κουρασθεΐ άπό τά πολλά καί παχειά λόγια τών καιρών μας. Τά προσωπικά μας περιττά λόγια καί τά παρόμοια κι άδιαφανή τών άλλων. Είναι καιρός πιά νά ησυχάσουμε κάπως, νά σωπάσουμε λίγο.
Άπογοητευθήκαμε άπό τή φλυαρία καί την κουραστική πολυλογία. Είδαμε άρκετές άποτυχίες άπό τίς έκφράσεις μας, δεν μπορέσαμε νά πείσουμε μερικές φορές οτι τά παιδιά μας. Νικημένοι, άδύναμοι, ταπεινωμένοι άς έλθουμε στην πάντα άνοιχτή θύρα τής αγίας καί θαυματουργής, προσευχής. ’Άς άνοίξουμε την πονεμένη καρδιά μας άνεπιφύλακτα. Ό Θεός τής αγάπης ύπάρχει γιά νά μάς άκούει πάντα.
Σας καλωσορίζουμε στην Ιστοσελίδα μας
Η Συντακτική Ομάδα
google-site-verification: googleba7be143ee2acba9.html
