ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
Γλυκὸ τοῦ κόσμου στήριγμα' καλή μου Παναγία' ποὺ ἀκοῦς τὴ δέηση τῶν παιδιῶν' ἀθάνατη Μαρία' ἄκου καὶ μᾶς' ποὺ ὑψώνομε σ’ ᾽Εσὲ τὴν προσευχή μας'
ποὺ ἀπ’ τὴν πιστὴ ψυχή μας βγαίνει γιὰ Σὲ θερμή.
῎Εχε' Κυρά' στὴ σκέπη Σου τὴν πικραμένη χήρα' στὸν πεινασμένο ἄνοιξε' Σύ' σπλαχνικὰ τὴ θύρα' δῶσε τοῦ σκλάβου' Δέσποινα' ἐλεύθερη πατρίδα'
τοῦ ναύτη τὴν ἐλπίδα' ποὺ πλέει στὴν ξενιτιὰ.
Εὐλόγησε τὰ ὀνείρατα τοῦ βρέφους ποὺ κοιμᾶται. Ὁδήγησε τὰ βήματα τῆς κόρης ποὺ φοβᾶται.
Στεῖλε δροσιὰ κι ἀνάπαυση στοῦ ἄρρωστου τὸ κλινάρι' ἔχε στὴ θεία Σου χάρη
τὰ μαῦρα τὰ φτωχά.
Τὴ μάνα παρηγόρησε' πού ᾽χει παιδὶ στὰ ξένα'
καὶ χύσε μιὰν ἀκτίνα Σου γιὰ τὸν τυφλό' Παρθένα. Κράτα τὸ γάλα ἀμίαντο τοῦ βρέφους' ποὺ βυζαίνει'
στρέψε στὴγ οἰκουμένη τὸ βλέμμα σπλαχνικό.
Εὐλόγησε τὰ δᾴκρυα' καλή μας Παναγία'
ὁποὺ μὲ πάθος χύνονται μπροστὰ στή δυστυχία. Συγχώρεσε καὶ φώτισε κι ἐκεῖνον' ποὺ πλανήθη'
καὶ χύσε του στὰ στήθη τὴν πίστη τὴ γλυκιά.
Βόηθα καὶ τὴν ῾Ελλάδα μας' τὴν ὄμορφη Πατρίδα' πάλι στὸν κόσμο δεῖξε την μὲ σκῆπτρο καὶ χλαμύδα. Κάμε νὰ σφίξη ἐλεύθερα μὲς στὴ θερμὴ ἀγκαλιά της
τὰ μαῦρα τὰ παιδιά της' ποὺ κλαῖνε στὴ σκλαβιά.
Στέφανος Μαρτζώκης
