«Το μεσουράνημα της φωτιάς»
…Καλοκαίρι, μην πίστεψες πως δεν συλλογιέμαι!
Η σκέψη μου είναι αγάπη κ’ η αγάπη μου σκέψη.
Μυστηριακή θεία δύναμη που αναθρώσκει
απ’ τα βάθη μου, αντανακλά και στολίζει
με την εξαίσιά της λάμψη το μηδέν και τη νύχτα.
Μου βάσταξες τις σκαλωσιές του ήλιου – ώσπου αναλήφθηκα.
Είδα τον κόσμο από το ύψος του τελευταίου φωτός.
Είσαι συ, που με βοήθησες ν’ ανακαλύψω λοιπόν
πως ο κόσμος γυρίζει έξω απ’ τη νύχτα.
Πως όλα
τα κύτταρά μου είναι λίμνες που αναδίνουνε φως…
Ν Βρεττακος αποσπασπασμα
…Καλοκαίρι, μην πίστεψες πως δεν συλλογιέμαι!
Η σκέψη μου είναι αγάπη κ’ η αγάπη μου σκέψη.
Μυστηριακή θεία δύναμη που αναθρώσκει
απ’ τα βάθη μου, αντανακλά και στολίζει
με την εξαίσιά της λάμψη το μηδέν και τη νύχτα.
Μου βάσταξες τις σκαλωσιές του ήλιου – ώσπου αναλήφθηκα.
Είδα τον κόσμο από το ύψος του τελευταίου φωτός.
Είσαι συ, που με βοήθησες ν’ ανακαλύψω λοιπόν
πως ο κόσμος γυρίζει έξω απ’ τη νύχτα.
Πως όλα
τα κύτταρά μου είναι λίμνες που αναδίνουνε φως…
Ν Βρεττακος αποσπασπασμα
