ΣΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗ ΛIΜΝΗ




ΣΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗ ΛIΜΝΗ
Μου λείπεις
και η απουσία σου
στάζει κίτρινο φύλλο
και ξεθωριάζουν οι στίχοι μου
και καίγομαι στις ανεμόσκαλες
των Καλοκαιριών.
Μέτρησα της καρδιάς τα παράπονα
την πληγωμένη βροχή που άφησαν
οι τελευταίες σου λέξεις
κι άφησα την οδύνη μου
στην αγκαλιά της απόγνωσης!
Γύρισε πίσω εκεί που ανακαλύψαμε
το πρώτο φιλί .
Μη με σπρώχνεις στη άβυσσο
έχει κι η προσμονή της τα όρια.
Πόσα δάκρυα να αφήσει ακόμη
στις παλίρροιες των φεγγαριών
πόσα καταποντισμένα ποιήματα
στα πέντε σου γράμματα!
Και τι δε θα'δινα τούτο βράδυ
που ακόμα η Άνοιξη
το μετράει στις μέρες της
να ήμουν μαζί σου
"στων δακρύων τη λίμνη"
εκεί που κοριτσάκι σε πήραν οι Νηρηίδες
και σε έμαθαν να χορεύεις οι Νύμφες
κάτω απ'τους ίσκιους των δέντρων
και τη λύρα του Ορφέα!

Θεόδωρος Σαντάς,
Ann Marie Bone art

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »